ў
і
Ру́ба — назоўнік рубава́ць — дзеяслоў
канцэпт

рубаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова рубаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
рубава́нне

мн.  рубава́нні
Родны
каго? чаго?
рубава́ння

мн.  рубава́нняў
Давальны
каму? чаму?
рубава́нню

мн.  рубава́нням
Вінавальны
каго? што?
рубава́нне

мн.  рубава́нні
Творны
кім? чым?
рубава́ннем

мн.  рубава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
рубава́нні

мн.  рубава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

клёпкі ў галаве́ не стае́ (не хапа́е)

пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека

Там рай, дзе родны край.


rubavannie — беларуская лацінка

Слова рубаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік рубаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове рубака + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


руа́нскі (7)

(12) патурбава́нне

ру́б (3)

(9) кубава́нне

Ру́ба (4)

(11) інкубава́нне

рубава́ць (8)

(10) шрубава́нне

ру́бавы (6)

(12) зашрубава́нне

руба́ка (6)

(11) ушрубава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

маскітная сетка