ў
і
прычыта́нне — назоўнік прычы́тванне — назоўнік
канцэпт

прычытаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў прычытаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
прычыта́ць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  прычыта́ю
мы  прычыта́ем

ты  прычыта́еш
вы  прычыта́еце

ён, яна, яно  прычыта́е
яны  прычыта́юць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  прычыта́ла
м.  прычыта́ў
н.  прычыта́ла

мн.  прычыта́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  прычыта́й
вы  прычыта́йце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
прычыта́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

Калі я прапускаю трэніроўку на бегавой дарожцы, я прыбаўляю 40 хвілін да наступнай трэніроўкі. Заўтра я буду бегаць да 2027 года.


pryčytać — беларуская лацінка

Слова прычытаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове прычытваць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прычыня́цца (10)

(7) счыта́ць

прычыня́ць (9)

(9) расчыта́ць

прычыта́нне (10)

(8) вы́чытаць

прычы́тванне (11)

(11) запрычыта́ць

прычы́тваць (10)

(11) папрычыта́ць

прычы́ты (7)

(10) перагэ́таць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прусак у супе - пятрушка