ў
і
гука́нне — назоўнік гукано́сьбіт — назоўнік
канцэпт

гуканнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова гуканнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гука́ннік

мн.  гука́ннікі
Родны
каго? чаго?
гука́нніка

мн.  гука́ннікаў
Давальны
каму? чаму?
гука́нніку

мн.  гука́ннікам
Вінавальны
каго? што?
гука́нніка

мн.  гука́ннікаў
Творны
кім? чым?
гука́ннікам

мн.  гука́ннікамі
Месны
у кім? у чым?
гука́нніку

мн.  гука́нніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле.

а пакуль што толькі #нюдзеля

Зараз бы вярнуць усе грошы, якія я прапіў, і зноў іх прапіць.

* Перад тым як ужыць алкаголь, з'ешце страву з печані. Так алкаголь не зразумее, якую печань яму атакоўваць.

hukannik — беларуская лацінка

Слова гуканнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гуканнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гуканосьбіт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гуканепраніка́льны (17)

(8) ко́каннік

гука́нне (7)

(9) цмо́каннік

гу́канне (7)

(10) уціска́ннік

гукано́сьбіт (11)

(9) агу́каннік

гука́ны (6)

(8) шука́ннік

гука́ны (6)

(9) ка́ўканнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ураган і чарвячок