назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова гумарыст
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гумары́ст мн. гумары́сты |
Родны каго? чаго? |
гумары́ста мн. гумары́стаў |
Давальны каму? чаму? |
гумары́сту мн. гумары́стам |
Вінавальны каго? што? |
гумары́ста мн. гумары́стаў |
Творны кім? чым? |
гумары́стам мн. гумары́стамі |
Месны у кім? у чым? |
гумары́сце мн. гумары́стах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
Калі хочаце, каб у вас усё было добра, пакладзіце пад падушку шакалад. Назаўтра раніцай у вас усё будзе ў шакаладзе.
humaryst — беларуская лацінка
Слова гумарыст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гумарыст — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гумарыстка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гумара́льна-гармана́льны (22)
(8) калары́ст ‹
› гумара́льны (10)
(11) фальклары́ст ‹
› гумарны́ (7)
(7) флары́ст ‹
› гумары́стка (10)
(10) міленары́ст ‹
› гумары́стыка (11)
(10) семінары́ст ‹
› гумарысты́чна (12)
(9) сцэнары́ст ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Ніколі не крыўдзі беларуса.