ў
і
гумарны́ — прыметнік гумары́стка — назоўнік
канцэпт

гумарыст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова гумарыст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гумары́ст

мн.  гумары́сты
Родны
каго? чаго?
гумары́ста

мн.  гумары́стаў
Давальны
каму? чаму?
гумары́сту

мн.  гумары́стам
Вінавальны
каго? што?
гумары́ста

мн.  гумары́стаў
Творны
кім? чым?
гумары́стам

мн.  гумары́стамі
Месны
у кім? у чым?
гумары́сце

мн.  гумары́стах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Паважай старэйшых, бо сам стары будзеш.


— А ты ведаеш, што Іван амбідэкстр?
— Хто?
— Іван.


humaryst — беларуская лацінка

Слова гумарыст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гумарыст — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гумарыстка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гумара́льна-гармана́льны (22)

(8) калары́ст

гумара́льны (10)

(11) фальклары́ст

гумарны́ (7)

(7) флары́ст

гумары́стка (10)

(10) міленары́ст

гумары́стыка (11)

(10) семінары́ст

гумарысты́чна (12)

(9) сцэнары́ст


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ветрагенератар