ў
і
гурто́к — назоўнік гурто́ўна — прыслоўе
канцэпт

гуртоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова гуртоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гурто́ўка

мн.  гурто́ўкі
Родны
каго? чаго?
гурто́ўкі

мн.  гурто́вак
Давальны
каму? чаму?
гурто́ўцы

мн.  гурто́ўкам
Вінавальны
каго? што?
гурто́ўку

мн.  гурто́ўкі
Творны
кім? чым?
гурто́ўкай, гурто́ўкаю

мн.  гурто́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
гурто́ўцы

мн.  гурто́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Шчасце ўсюды, дзе захочаш.


— А што вы прымаеце ад бяссоння?
— Шклянка віна кожныя дзве гадзіны.
— І пасля гэтага засынаеце?
— Не, проста калі не спіш, так весялей…


hurtoŭka — беларуская лацінка

Слова гуртоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гуртоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гуртоўнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гурто́ва (7)

(8) чарто́ўка

гурто́вы (7)

(9) спірто́ўка

гурто́к (6)

(8) бурто́ўка

гурто́ўна (8)

(10) забасто́ўка

гурто́ўнасць (11)

(10) баласто́ўка

гуру́ (4)

(13) перапласто́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кот хавае прысмакі