назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова гуртоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гурто́ўка мн. гурто́ўкі |
Родны каго? чаго? |
гурто́ўкі мн. гурто́вак |
Давальны каму? чаму? |
гурто́ўцы мн. гурто́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
гурто́ўку мн. гурто́ўкі |
Творны кім? чым? |
гурто́ўкай, гурто́ўкаю мн. гурто́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
гурто́ўцы мн. гурто́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Шчасце ўсюды, дзе захочаш.
— А што вы прымаеце ад бяссоння?
— Шклянка віна кожныя дзве гадзіны.
— І пасля гэтага засынаеце?
— Не, проста калі не спіш, так весялей…
hurtoŭka — беларуская лацінка
Слова гуртоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гуртоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гуртоўнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гурто́ва (7)
(8) чарто́ўка ‹
› гурто́вы (7)
(9) спірто́ўка ‹
› гурто́к (6)
(8) бурто́ўка ‹
› гурто́ўна (8)
(10) забасто́ўка ‹
› гурто́ўнасць (11)
(10) баласто́ўка ‹
› гуру́ (4)
(13) перапласто́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.