назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
нескланяльны
праскланяць слова гуру
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гуру́ мн. гуру́ |
Родны каго? чаго? |
гуру́ мн. гуру́ |
Давальны каму? чаму? |
гуру́ мн. гуру́ |
Вінавальны каго? што? |
гуру́ мн. гуру́ |
Творны кім? чым? |
гуру́ мн. гуру́ |
Месны у кім? у чым? |
гуру́ мн. гуру́ |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
— Што мы кажам Богу арфаграфіі?
— Ні сігоння.
huru — беларуская лацінка
Слова гуру (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гуру — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гурцік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гурто́ўка (8)
(4) тпру́ ‹
› гурто́ўна (8)
(4) птру́ ‹
› гурто́ўнасць (11)
(5) Нау́ру ‹
› гу́рцік (6)
(7) кенгуру́ ‹
› гурці́льны (9)
(5) зду́ру ‹
› гурці́льшчык (11)
(6) звіхру́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.