ў
і
даві́нчаны — дзеепрыметнік даві́нчвацца — дзеяслоў
канцэпт

давінчванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова давінчванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
даві́нчванне

мн.  даві́нчванні
Родны
каго? чаго?
даві́нчвання

мн.  даві́нчванняў
Давальны
каму? чаму?
даві́нчванню

мн.  даві́нчванням
Вінавальны
каго? што?
даві́нчванне

мн.  даві́нчванні
Творны
кім? чым?
даві́нчваннем

мн.  даві́нчваннямі
Месны
у кім? у чым?
даві́нчванні

мн.  даві́нчваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не ўсякая мука хлебам стане.


— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.


davinčvannie — беларуская лацінка

Слова давінчванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік давінчванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове даводжванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


даві́льшчыца (11)

(10) уве́нчванне

даві́нчаны (9)

(12) выкле́нчванне

даві́нчаны (9)

(10) вые́нчванне

даві́нчвацца (11)

(11) заві́нчванне

даві́нчваць (10)

(11) наві́нчванне

даві́ты (6)

(13) пераві́нчванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Midjourney і мастакі