назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова давінчванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
даві́нчванне мн. даві́нчванні |
Родны каго? чаго? |
даві́нчвання мн. даві́нчванняў |
Давальны каму? чаму? |
даві́нчванню мн. даві́нчванням |
Вінавальны каго? што? |
даві́нчванне мн. даві́нчванні |
Творны кім? чым? |
даві́нчваннем мн. даві́нчваннямі |
Месны у кім? у чым? |
даві́нчванні мн. даві́нчваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не ўсякая мука хлебам стане.
— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.
davinčvannie — беларуская лацінка
Слова давінчванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік давінчванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове даводжванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› даві́льшчыца (11)
(10) уве́нчванне ‹
› даві́нчаны (9)
(12) выкле́нчванне ‹
› даві́нчаны (9)
(10) вые́нчванне ‹
› даві́нчвацца (11)
(11) заві́нчванне ‹
› даві́нчваць (10)
(11) наві́нчванне ‹
› даві́ты (6)
(13) пераві́нчванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.