укараць

гэта

— папракаць каго-небудзь

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў укараць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	укара́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я укара́ю мы укара́ем ты укара́еш вы укара́еце ён, яна, яно укара́е яны укара́юць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. укара́ла м. укара́ў н. укара́ла мн. укара́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты укара́й вы укара́йце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	укара́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вырас пад неба, а дурань як трэба.
Рост чалавечы, а розум авечы.

Беларусы не імперцы.
ТАК, АЛЕ… дзяржаву назвалі ВЯЛІКАЕ Княства Літоўскае.

Беларусы талерантныя.
ТАК, АЛЕ… паспрабуй сказаць суседзям, што геі таксама людзі.

«Хавайся ў бульбу».
ТАК, АЛЕ… колькі разоў вы хаваліся ў бульбу?

ukarać — беларуская лацінка

Слова укараць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: