STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова укарачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
укарачэ́нне мн. укарачэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
укарачэ́ння мн. укарачэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
укарачэ́нню мн. укарачэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
укарачэ́нне мн. укарачэ́нні |
| Творны кім? чым? |
укарачэ́ннем мн. укарачэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
укарачэ́нні мн. укарачэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
пры́шлае — прышласць, будучыня
Спадзявацца на прышлае.Я бессардэчная, самаўлюбёная, цынічная, эгаістычная скаціна. Але ў мяне ёсць і недахопы.
ukaračennie — беларуская лацінка
Слова укарачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік укарачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове укаржэласць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› укараці́цца (10)
(9) карачэ́нне ‹
› укараці́ць (9)
(11) пакарачэ́нне ‹
› укара́ць (7)
(10) скарачэ́нне ‹
› укаржаве́лы (10)
(9) марачэ́нне ‹
› укаржаве́ць (10)
(11) замарачэ́нне ‹
› укаржане́лы (10)
(11) памарачэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
