назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пакарачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
пакарачэ́нне мн. пакарачэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
пакарачэ́ння мн. пакарачэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
пакарачэ́нню мн. пакарачэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
пакарачэ́нне мн. пакарачэ́нні |
| Творны кім? чым? |
пакарачэ́ннем мн. пакарачэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
пакарачэ́нні мн. пакарачэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Родная зямелька — як зморанаму пасцелька.
Мне ўчора сказалі, што я жыву фантазіямі. Я ледзь з дракона не звалілася.
pakaračennie — беларуская лацінка
Слова пакарачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пакарачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пакарочванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пакара́ць (8)
(13) пераварачэ́нне ‹
› пакарачо́ны (10)
(12) разгарачэ́нне ‹
› пакарачо́ны (10)
(9) карачэ́нне ‹
› пака́ркаць (9)
(10) скарачэ́нне ‹
› пакармі́цца (10)
(10) укарачэ́нне ‹
› пакармі́ць (9)
(9) марачэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.