ў
і
разгарачы́ць — дзеяслоў разга́рванне — назоўнік
канцэпт

разгарачэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова разгарачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
разгарачэ́нне

мн.  разгарачэ́нні
Родны
каго? чаго?
разгарачэ́ння

мн.  разгарачэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
разгарачэ́нню

мн.  разгарачэ́нням
Вінавальны
каго? што?
разгарачэ́нне

мн.  разгарачэ́нні
Творны
кім? чым?
разгарачэ́ннем

мн.  разгарачэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
разгарачэ́нні

мн.  разгарачэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ні да танца, ні да ружанца

пра няўмелага, ні на што не здатнага чалавека

«Не рушыць даўніны, не ўводзіць навізны», — сказала бабуля і выкінула навюткі ўнукаў iMac.


razharačennie — беларуская лацінка

Слова разгарачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік разгарачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове разгарванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


разгара́чаны (11)

(15) лімфаабарачэ́нне

разгарачы́цца (12)

(16) слованаварачэ́нне

разгарачы́ць (11)

(13) пераварачэ́нне

разга́рванне (11)

(9) карачэ́нне

разга́рвацца (11)

(11) пакарачэ́нне

разгарла́ніцца (13)

(10) скарачэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вазьмі смартфон