STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова карачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
карачэ́нне мн. карачэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
карачэ́ння мн. карачэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
карачэ́нню мн. карачэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
карачэ́нне мн. карачэ́нні |
| Творны кім? чым? |
карачэ́ннем мн. карачэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
карачэ́нні мн. карачэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пакінь вешаць нос, не дзеля гэтага рос.
Толькі супрацоўнікі порнхаб, як бачаць начальніка, пераключаюцца на старонку з порна.
karačennie — беларуская лацінка
Слова карачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік карачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове карашок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кара́чка (7)
(16) слованаварачэ́нне ‹
› кара́чкі (7)
(13) пераварачэ́нне ‹
› кара́чынскі (10)
(12) разгарачэ́нне ‹
› карашо́к (7)
(11) пакарачэ́нне ‹
› кара́ючы (7)
(10) скарачэ́нне ‹
› кара́ючы (7)
(10) укарачэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
