ў
і
марачы́ць — дзеяслоў мара́шка — назоўнік
канцэпт

марачэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова марачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
марачэ́нне

мн.  марачэ́нні
Родны
каго? чаго?
марачэ́ння

мн.  марачэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
марачэ́нню

мн.  марачэ́нням
Вінавальны
каго? што?
марачэ́нне

мн.  марачэ́нні
Творны
кім? чым?
марачэ́ннем

мн.  марачэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
марачэ́нні

мн.  марачэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У гультая і страха цячэ, і печ не пячэ.

Прыказка.

Трапілася слова «скарыфікатар». Вырашыў глянуць у слоўніку, што гэта: «скарыфікатар — прылада для скарыфікацыі глебы». Я так і думаў…


maračennie — беларуская лацінка

Слова марачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік марачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове марашка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ма́рачны (7)

(11) пакарачэ́нне

марачо́к (7)

(10) скарачэ́нне

марачы́ць (8)

(10) укарачэ́нне

мара́шка (7)

(11) замарачэ́нне

марблі́т (7)

(11) памарачэ́нне

марблі́тавы (10)

(11) абмарачэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адпачынак