назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова марачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
марачэ́нне мн. марачэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
марачэ́ння мн. марачэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
марачэ́нню мн. марачэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
марачэ́нне мн. марачэ́нні |
| Творны кім? чым? |
марачэ́ннем мн. марачэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
марачэ́нні мн. марачэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У гультая і страха цячэ, і печ не пячэ.
Прыказка.Трапілася слова «скарыфікатар». Вырашыў глянуць у слоўніку, што гэта: «скарыфікатар — прылада для скарыфікацыі глебы». Я так і думаў…
maračennie — беларуская лацінка
Слова марачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік марачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове марашка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ма́рачны (7)
(11) пакарачэ́нне ‹
› марачо́к (7)
(10) скарачэ́нне ‹
› марачы́ць (8)
(10) укарачэ́нне ‹
› мара́шка (7)
(11) замарачэ́нне ‹
› марблі́т (7)
(11) памарачэ́нне ‹
› марблі́тавы (10)
(11) абмарачэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.