ў
і
марачэ́нне — назоўнік марблі́т — назоўнік
канцэпт

марашка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова марашка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мара́шка

мн.  мара́шкі
Родны
каго? чаго?
мара́шкі

мн.  мара́шак
Давальны
каму? чаму?
мара́шцы

мн.  мара́шкам
Вінавальны
каго? што?
мара́шку

мн.  мара́шкі
Творны
кім? чым?
мара́шкай, мара́шкаю

мн.  мара́шкамі
Месны
у кім? у чым?
мара́шцы

мн.  мара́шках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пытайся не ў старога, а ў бывалага.


Купіла сасіскі, якія гатуюцца ў мікрахвалеўцы 1 хвіліну. Муж паклаў 6 штук і паставіў на 6 хвілін (для кожнай па адной хвіліне). Мужу 39 гадоў. Я стамілася ад яго.


maraška — беларуская лацінка

Слова марашка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік марашка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове марбліт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


марачо́к (7)

(8) кампа́шка

марачы́ць (8)

(9) шалупа́шка

марачэ́нне (9)

(5) ра́шка

марблі́т (7)

(7) стра́шка

марблі́тавы (10)

(9) пастра́шка

ма́рбургскі (10)

(10) прыстра́шка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

медаль