ў
і
умо́ва — назоўнік умо́віць — дзеяслоў
канцэпт

умовіцца

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
зваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў умовіцца
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
умо́віцца
Будучы час
1-я асоба:
я што зраблю?
мы што зробім?
2-я асоба:
ты што зробіш?
вы што зробіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што зробіць?
яны што зробяць?
я  умо́ўлюся
мы  умо́вімся

ты  умо́вішся
вы  умо́віцеся

ён, яна, яно  умо́віцца
яны  умо́вяцца
Прошлы час
што зрабіла?
што зрабіў?
што зрабілі?
ж.  умо́вілася
м.  умо́віўся
н.  умо́вілася

мн.  умо́віліся
Загадны лад
2-я асоба:
ты што зрабі?
вы што зрабіце?
ты  умо́ўся
вы  умо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прошлы час:
што зрабіўшы?
умо́віўшыся

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

чмут, круцель, ашуканец…

махляр і сінонімы

Кожны нябожчык на Эверэсце калісьці быў неймаверна матываванай асобай.


umovicca — беларуская лацінка

Слова умовіцца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове умовіць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


умля́ут (6)

(9) адмо́віцца

умля́ўт (6)

(8) змо́віцца

умо́ва (5)

(10) размо́віцца

умо́віць (7)

(10) абумо́віцца

умо́вы (5)

(9) сумо́віцца

умо́кнуць (8)

(10) прымо́віцца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пацалаваць сябе ў люстэрку