STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

умоўчаць, -чу, -чыш, -чыць; закончанае трыванне
1. (пераважна з адмоўем «не»). Сцярпець, не адказаць каму-н. — Не еў, не еў! — як перадражняючы каго, усё крычыць [кот], ды з такою злосцю, што Юстап будзе маўчаць, маўчаць, ды і не ўмоўчыць — на жонку абавязкова пасварыцца: — Дала б ты гэтай здыхаце малака. ← Лукаш Калюга.
2. Не сказаць, не ўпамянуць аб чым-н. знарок. [Маці:] — Я таксама не хачу, каб няпраўду ты гаварыў. Але ж умоўчаць сёе-тое мог. ← Барыс Сачанка.

❌

канцэпт

умоўчаць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны / непераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў умоўчаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	умо́ўчаць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я умо́ўчу мы умо́ўчым ты умо́ўчыш вы умо́ўчыце ён, яна, яно умо́ўчыць яны умо́ўчаць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. умо́ўчала м. умо́ўчаў н. умо́ўчала мн. умо́ўчалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты умо́ўчы вы умо́ўчыце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	умо́ўчаўшы