назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова даскобліванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
даско́бліванне мн. даско́бліванні |
Родны каго? чаго? |
даско́блівання мн. даско́бліванняў |
Давальны каму? чаму? |
даско́бліванню мн. даско́бліванням |
Вінавальны каго? што? |
даско́бліванне мн. даско́бліванні |
Творны кім? чым? |
даско́бліваннем мн. даско́бліваннямі |
Месны у кім? у чым? |
даско́бліванні мн. даско́бліваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць.
Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць.
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць.
— У вас пракрастынацыя.
— Доктар, я буду жыць?
— Так, але потым.
daskoblivannie — беларуская лацінка
Слова даскобліванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік даскобліванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове даскок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дасква́рыцца (11)
(13) разжа́бліванне ‹
› дасква́рыць (10)
(15) прыаздо́бліванне ‹
› даско́блены (10)
(12) аско́бліванне ‹
› даско́блівацца (13)
(13) заско́бліванне ‹
› даско́бліваць (12)
(15) пераско́бліванне ‹
› даско́к (6)
(14) праско́бліванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Нам было ляніва перарабляць на беларускую.
Але ў нас ёсць беларускамоўны мем пра ляноту ў слове «лянота».
Паглядзіце, не палянуйцеся!