назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова двуіснасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
двуі́снасць мн. двуі́снасці |
Родны каго? чаго? |
двуі́снасці мн. двуі́снасцяў, двуі́снасцей |
Давальны каму? чаму? |
двуі́снасці мн. двуі́снасцям |
Вінавальны каго? што? |
двуі́снасць мн. двуі́снасці |
Творны кім? чым? |
двуі́снасцю мн. двуі́снасцямі |
Месны у кім? у чым? |
двуі́снасці мн. двуі́снасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хочаш ісці хутка — ідзі адзін. Хочаш ісці далёка — ідзіце разам.
If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together.
— Дарагая, хачу прызнацца: я табе здрадзіў.
— Я табе таксама.
— 1 красавіка!
— А я 15 лютага.
dvuisnasć — беларуская лацінка
Слова двуіснасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік двуіснасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове двуістотнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двуду́шнічаць (12)
(12) жывапі́снасць ‹
› двуду́шны (8)
(13) іканапі́снасць ‹
› двузу́бнік (9)
(12) летапі́снасць ‹
› двуісто́тнасць (13)
(12) непахі́снасць ‹
› двукаляі́нны (11)
(12) усюдыі́снасць ‹
› двуканальны (11)
(10) дзе́йснасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.