ў
і
двухмо́мантавы — прыметнік двухмо́ўнасць — назоўнік
канцэпт

двухмоўе

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова двухмоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
двухмо́ўе

мн.  двухмо́ўі
Родны
каго? чаго?
двухмо́ўя

мн.  двухмо́ўяў
Давальны
каму? чаму?
двухмо́ўю

мн.  двухмо́ўям
Вінавальны
каго? што?
двухмо́ўе

мн.  двухмо́ўі
Творны
кім? чым?
двухмо́ўем

мн.  двухмо́ўямі
Месны
у кім? у чым?
двухмо́ўі

мн.  двухмо́ўях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

у сямі нянек дзіця мурзатае (дзе нянек многа, там дзіця мурзатае)

≅ too many cooks spoil the broth (the soup — US)

Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.


dvuchmoŭje — беларуская лацінка

Слова двухмоўе (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік двухмоўе — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове двухмоўнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


двухмільё́нны (12)

(6) сумо́ўе

двухмілья́рдны (13)

(10) безрыфмо́ўе

двухмо́мантавы (13)

(8) трохмо́ўе

двухмо́ўнасць (12)

(6) пано́ўе

двухмо́ўнік (10)

(8) бяздно́ўе

двухмо́ўны (9)

(7) снапо́ўе


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ён і яна