ў
і
дзве́ры — назоўнік дзве́сце — лічэбнік
канцэпт

дзверына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дзверына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 дзверына́

мн.  —
Родны
каго? чаго?		 дзверыны́

мн.  —
Давальны
каму? чаму?		 дзверыне́

мн.  —
Вінавальны
каго? што?		 дзверыну́

мн.  —
Творны
кім? чым?		 дзверыно́й, дзверыно́ю

мн.  —
Месны
у кім? у чым?		 дзверыне́

мн.  —
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб пілося і елася і болей хацелася.


Ну сартую я пластык усё жыццё. Што, дапамагло гэта клімату?


dzvieryna — беларуская лацінка

Слова дзверына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзверына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзвынканне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› дзве́рны (7)

(8) наздры́на ‹

› дзве́рцы (7)

(6) ае́рына ‹

› дзве́ры (6)

(7) зверына́ ‹

› дзве́сце (7)

(8) балеры́на ‹

› Дзвіна́ (6)

(14) пры́ма-балеры́на ‹

› Дзві́нск (7)

(9) шпале́рына ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

стрэс