назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова дзівоснасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзіво́снасць мн. дзіво́снасці |
Родны каго? чаго? |
дзіво́снасці мн. дзіво́снасцяў, дзіво́снасцей |
Давальны каму? чаму? |
дзіво́снасці мн. дзіво́снасцям |
Вінавальны каго? што? |
дзіво́снасць мн. дзіво́снасці |
Творны кім? чым? |
дзіво́снасцю мн. дзіво́снасцямі |
Месны у кім? у чым? |
дзіво́снасці мн. дзіво́снасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
Лепш за ўсё спаць з афіцыянтамі: яны сапраўды праходзілі медагляд.
dzivosnasć — беларуская лацінка
Слова дзівоснасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзівоснасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзівоснік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзіво́сіна (9)
(15) няко́мплекснасць ‹
› дзіво́сна (8)
(12) няўры́мснасць ‹
› дзіво́сна-прыго́жы (16)
(12) бяссэ́нснасць ‹
› дзіво́сненькі (12)
(10) нудо́снасць ‹
› дзіво́снець (10)
(8) ко́снасць ‹
› дзіво́снік (9)
(10) вало́снасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.