ў
і
дзіво́сна-прыго́жы — прыметнік дзіво́сненькі — прыметнік
канцэпт

дзівоснасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова дзівоснасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзіво́снасць

мн.  дзіво́снасці
Родны
каго? чаго?
дзіво́снасці

мн.  дзіво́снасцяў, дзіво́снасцей
Давальны
каму? чаму?
дзіво́снасці

мн.  дзіво́снасцям
Вінавальны
каго? што?
дзіво́снасць

мн.  дзіво́снасці
Творны
кім? чым?
дзіво́снасцю

мн.  дзіво́снасцямі
Месны
у кім? у чым?
дзіво́снасці

мн.  дзіво́снасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.


Лепш за ўсё спаць з афіцыянтамі: яны сапраўды праходзілі медагляд.


dzivosnasć — беларуская лацінка

Слова дзівоснасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзівоснасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзівоснік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзіво́сіна (9)

(15) няко́мплекснасць

дзіво́сна (8)

(12) няўры́мснасць

дзіво́сна-прыго́жы (16)

(12) бяссэ́нснасць

дзіво́сненькі (12)

(10) нудо́снасць

дзіво́снець (10)

(8) ко́снасць

дзіво́снік (9)

(10) вало́снасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

1,44 мегабайта