STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзівоснік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзіво́снік мн. дзіво́снікі |
| Родны каго? чаго? |
дзіво́сніка мн. дзіво́снікаў |
| Давальны каму? чаму? |
дзіво́сніку мн. дзіво́снікам |
| Вінавальны каго? што? |
дзіво́сніка мн. дзіво́снікаў |
| Творны кім? чым? |
дзіво́снікам мн. дзіво́снікамі |
| Месны у кім? у чым? |
дзіво́сніку мн. дзіво́сніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не той хлеб, што на полі, а той, што ў гумне.
Дэфемінізацыя:
каменщик — му́ляр
каменщица — му́ляр
dzivosnik — беларуская лацінка
Слова дзівоснік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзівоснік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзівосніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзіво́снасць (11)
(9) прыпісні́к ‹
› дзіво́сненькі (12)
(9) ака́фіснік ‹
› дзіво́снець (10)
(7) по́мснік ‹
› дзіво́сніца (10)
(9) нахво́снік ‹
› дзіво́снічаць (12)
(11) мышахво́снік ‹
› дзіво́сны (8)
(10) падхво́снік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
