STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзівосніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзіво́сніца мн. дзіво́сніцы |
| Родны каго? чаго? |
дзіво́сніцы мн. дзіво́сніц |
| Давальны каму? чаму? |
дзіво́сніцы мн. дзіво́сніцам |
| Вінавальны каго? што? |
дзіво́сніцу мн. дзіво́сніц |
| Творны кім? чым? |
дзіво́сніцай, дзіво́сніцаю мн. дзіво́сніцамі |
| Месны у кім? у чым? |
дзіво́сніцы мн. дзіво́сніцах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі Бог злучыць, то ніхто не разлучыць.
dzivosnica — беларуская лацінка
Слова дзівосніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзівосніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзівосы + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзіво́сненькі (12)
(19) чалавеканенаві́сніца ‹
› дзіво́снець (10)
(18) мужчынаненаві́сніца ‹
› дзіво́снік (9)
(8) по́мсніца ‹
› дзіво́снічаць (12)
(9) зако́сніца ‹
› дзіво́сны (8)
(9) нако́сніца ‹
› дзіво́сы (7)
(10) надко́сніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
