ў
і
дзі́дка — назоўнік дзі́ка — прыслоўе
канцэпт

дзік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 дзі́к

мн.  дзікі́
Родны
каго? чаго?		 дзіка́

мн.  дзіко́ў
Давальны
каму? чаму?		 дзіку́

мн.  дзіка́м
Вінавальны
каго? што?		 дзіка́

мн.  дзіко́ў
Творны
кім? чым?		 дзіко́м

мн.  дзіка́мі
Месны
у кім? у чым?		 дзіку́

мн.  дзіка́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто ў цемру глядзіць, той ад святла крывіцца.


Пакуль мы спім, вораг не дрэмле.
Спіце больш. Вымотвайце ворага.


dzik — беларуская лацінка

Слова дзік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзікабраз + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› дзідава́ты (9)

(5) уа́зік ‹

› дзі́дачка (8)

(4) бзі́к ‹

› дзі́дка (6)

(6) ло́бзік ‹

› дзі́ка (5)

(6) Ва́дзік ‹

› дзікабра́з (9)

(8) маладзі́к ‹

› дзікабра́завы (12)

(8) скла́дзік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дзікпік

Twitter: @Rudzi_game