STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзідка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзі́дка мн. дзі́дкі |
| Родны каго? чаго? |
дзі́дкі мн. дзі́дак |
| Давальны каму? чаму? |
дзі́дцы мн. дзі́дкам |
| Вінавальны каго? што? |
дзі́дку мн. дзі́дкі |
| Творны кім? чым? |
дзі́дкай, дзі́дкаю мн. дзі́дкамі |
| Месны у кім? у чым? |
дзі́дцы мн. дзі́дках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Выхваляўся пустак, ды не зрабіў ніяк.
Не бойся рабіць памылкі. Эксперт — гэта той, хто ўжо зрабіў усе магчымыя памылкі.
dzidka — беларуская лацінка
Слова дзідка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзідка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзі́да (5)
(8) карбі́дка ‹
› дзідава́ты (9)
(8) драві́дка ‹
› дзі́дачка (8)
(5) гі́дка ‹
› дзі́к (4)
(5) кі́дка ‹
› дзі́ка (5)
(5) кі́дка ‹
› дзікабра́з (9)
(7) закі́дка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
