назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзідачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзі́дачка мн. дзі́дачкі |
Родны каго? чаго? |
дзі́дачкі мн. дзі́дачак |
Давальны каму? чаму? |
дзі́дачцы мн. дзі́дачкам |
Вінавальны каго? што? |
дзі́дачку мн. дзі́дачкі |
Творны кім? чым? |
дзі́дачкай, дзі́дачкаю мн. дзі́дачкамі |
Месны у кім? у чым? |
дзі́дачцы мн. дзі́дачках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
Прызнаю свае памылкі. Геніяльнымі.
dzidačka — беларуская лацінка
Слова дзідачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзідачка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзідка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзігер (6)
(9) лябё́дачка ‹
› дзі́да (5)
(8) нажда́чка ‹
› дзідава́ты (9)
(9) пае́здачка ‹
› дзі́дка (6)
(7) Лі́дачка ‹
› дзі́к (4)
(9) кулі́дачка ‹
› дзі́ка (5)
(8) лайда́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.