ў
і
дзы́баць — дзеяслоў дзыга́ты — прыметнік
канцэпт

дзыганне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзыганне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзы́ганне

мн.  дзы́ганні
Родны
каго? чаго?
дзы́гання

мн.  дзы́ганняў
Давальны
каму? чаму?
дзы́ганню

мн.  дзы́ганням
Вінавальны
каго? што?
дзы́ганне

мн.  дзы́ганні
Творны
кім? чым?
дзы́ганнем

мн.  дзы́ганнямі
Месны
у кім? у чым?
дзы́ганні

мн.  дзы́ганнях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тое з вадою не збяжыць.


Сёння роўна год, як я заўтра пачну бегаць.


dzyhannie — беларуская лацінка

Слова дзыганне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзыганне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзыгаўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзыба́сты (8)

(9) выдыга́нне

дзыба́ты (7)

(7) жы́ганне

дзы́баць (7)

(8) джы́ганне

дзыга́ты (7)

(7) лыга́нне

дзы́гаўка (8)

(8) клы́ганне

дзы́гаць (7)

(9) склы́ганне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пацалаваць сябе ў люстэрку