назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзыганне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзы́ганне мн. дзы́ганні |
Родны каго? чаго? |
дзы́гання мн. дзы́ганняў |
Давальны каму? чаму? |
дзы́ганню мн. дзы́ганням |
Вінавальны каго? што? |
дзы́ганне мн. дзы́ганні |
Творны кім? чым? |
дзы́ганнем мн. дзы́ганнямі |
Месны у кім? у чым? |
дзы́ганні мн. дзы́ганнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тое з вадою не збяжыць.
Сёння роўна год, як я заўтра пачну бегаць.
dzyhannie — беларуская лацінка
Слова дзыганне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзыганне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзыгаўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзыба́сты (8)
(9) выдыга́нне ‹
› дзыба́ты (7)
(7) жы́ганне ‹
› дзы́баць (7)
(8) джы́ганне ‹
› дзыга́ты (7)
(7) лыга́нне ‹
› дзы́гаўка (8)
(8) клы́ганне ‹
› дзы́гаць (7)
(9) склы́ганне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.