ў
і
дзы́ндзік — назоўнік дзы́нканне — назоўнік
канцэпт

дзындра

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дзындра
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзы́ндра

мн. 
Родны
каго? чаго?
дзы́ндры

мн. 
Давальны
каму? чаму?
дзы́ндры

мн. 
Вінавальны
каго? што?
дзы́ндру

мн. 
Творны
кім? чым?
дзы́ндрай, дзы́ндраю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
дзы́ндры

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

з душы верне — пра што-н. вельмі непрыемнае, агіднае


Сон на заўтра адкладзі, а справу сёння зрабі. (прыказка)

лолшто, спаць ідзі, здароўе конскае ці што?

dzyndra — беларуская лацінка

Слова дзындра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзындра — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзынканне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзын-дзылы́н (11)

(8) палу́ндра

дзын-дзы́н (9)

(6) ту́ндра

дзы́ндзік (8)

(10) лесату́ндра

дзы́нканне (9)

(8) каля́ндра

дзынкацца (9)

(6) шчо́дра

дзы́нкаць (8)

(8) зашчо́дра


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пельмені нервы не трэплюць