дзынканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзынканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	дзы́нканне мн. дзы́нканні
Родны каго? чаго?	дзы́нкання мн. дзы́нканняў
Давальны каму? чаму?	дзы́нканню мн. дзы́нканням
Вінавальны каго? што?	дзы́нканне мн. дзы́нканні
Творны кім? чым?	дзы́нканнем мн. дзы́нканнямі
Месны у кім? у чым?	дзы́нканні мн. дзы́нканнях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пацалункі мілюсенькі, а абое галюсенькі.

сапраўднае каханне нічога не баіцца

Ведаеце, у чым праблема з фруктамі? Яны нестабільныя. Адны яблыкі смачныя, другія нясмачныя. Адны апельсіны салодкія, другія кіслыя. А ведаеце, што заўжды стабільна смачнае? Чыпсы.

аж нос упры́сядкі

dzynkannie — беларуская лацінка

Слова дзынканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: