назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова тылінканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
тылі́нканне мн. тылі́нканні |
Родны каго? чаго? |
тылі́нкання мн. тылі́нканняў |
Давальны каму? чаму? |
тылі́нканню мн. тылі́нканням |
Вінавальны каго? што? |
тылі́нканне мн. тылі́нканні |
Творны кім? чым? |
тылі́нканнем мн. тылі́нканнямі |
Месны у кім? у чым? |
тылі́нканні мн. тылі́нканнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.
Пакуль мы спім, вораг не дрэмле.
Спіце больш. Вымотвайце ворага.
tylinkannie — беларуская лацінка
Слова тылінканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік тылінканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове тыльбюры + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› тылі́канне (9)
(9) пля́мканне ‹
› тылі́каць (8)
(11) дзілі́нканне ‹
› тылілі́каць (10)
(11) дзылі́нканне ‹
› тылі́нкаць (9)
(10) дзвы́нканне ‹
› тыльбюры́ (8)
(9) бзы́нканне ‹
› ты́льда (6)
(9) дзы́нканне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.