ў
і
дзядо́вы — прыметнік дзядо́ўнік — назоўнік
канцэпт

дзядок

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзядок
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 дзядо́к

мн.  дзядкі́
Родны
каго? чаго?		 дзядка́

мн.  дзядко́ў
Давальны
каму? чаму?		 дзядку́

мн.  дзядка́м
Вінавальны
каго? што?		 дзядка́

мн.  дзядко́ў
Творны
кім? чым?		 дзядко́м

мн.  дзядка́мі
Месны
у кім? у чым?		 дзядку́

мн.  дзядка́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У каго дзеці, у таго шчасце.
К старасці дзве радасці: здароўе і добрыя ўнукі.


Са старых павер'яў: як заспяваюць першыя пеўні, знікае ўсякая «нячыстая сіла».


dziadok — беларуская лацінка

Слова дзядок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзядок — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзядоўнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› дзя́дзюхна (9)

(5) жыдо́к ‹

› дзя́дзя (6)

(10) ападэльдо́к ‹

› дзядо́вы (7)

(4) ядо́к ‹

› дзядо́ўнік (9)

(5) лядо́к ‹

› дзядо́ўнікавы (12)

(5) мядо́к ‹

› дзядо́ўскі (9)

(5) сядо́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кот хавае прысмакі