назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзядоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзядо́ўнік мн. дзядо́ўнікі |
Родны каго? чаго? |
дзядо́ўніку мн. дзядо́ўнікаў |
Давальны каму? чаму? |
дзядо́ўніку мн. дзядо́ўнікам |
Вінавальны каго? што? |
дзядо́ўнік мн. дзядо́ўнікі |
Творны кім? чым? |
дзядо́ўнікам мн. дзядо́ўнікамі |
Месны у кім? у чым? |
дзядо́ўніку мн. дзядо́ўніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жыво́т як бэ́мбаль — пра туга набіты жывот
— Шукаеце новага бухгалтара?
— Так. І старога таксама.
dziadoŭnik — беларуская лацінка
Слова дзядоўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзядоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзядулька + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзя́дзя (6)
(9) курдо́ўнік ‹
› дзядо́вы (7)
(10) пабудо́ўнік ‹
› дзядо́к (6)
(15) графапабудо́ўнік ‹
› дзядо́ўнікавы (12)
(8) лядо́ўнік ‹
› дзядо́ўскі (9)
(10) калядо́ўнік ‹
› дзяду́леў (8)
(11) паслядо́ўнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
план на паўгода