ў
і
дзяды́ — назоўнік дзя́жанне — назоўнік
канцэпт

дзяжа

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дзяжа
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзяжа́

мн.  дзе́жы, (2, 3, 4) дзяжы́
Родны
каго? чаго?
дзяжы́

мн.  дзе́ж
Давальны
каму? чаму?
дзяжы́

мн.  дзе́жам
Вінавальны
каго? што?
дзяжу́

мн.  дзе́жы, (2, 3, 4) дзяжы́
Творны
кім? чым?
дзяжо́й, дзяжо́ю

мн.  дзе́жамі
Месны
у кім? у чым?
дзяжы́

мн.  дзе́жах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыч — маўклівы, пануры чалавек


Ачмурэць, як сацсеткі пераканалі нас, што 10 лайкаў — гэта мала. А ўяві, калі б 10 чалавек падышлі і сказалі табе, што ты смешна пажартаваў.


dziaža — беларуская лацінка

Слова дзяжа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзяжа — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзяжанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзяды́ (5)

(9) наўскрыжа́

дзяды́ (5)

(6) мярэ́жа

дзяды́ (5)

(5) сцю́жа

дзя́жанне (8)

(4) мяжа́

дзя́жачны (8)

(8) сарамя́жа

дзя́жка (6)

(9) дзяржмяжа́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

эвалюцыя