ў
і
дзяко́ўскі — прыметнік дзяко́ўшчына — назоўнік
канцэпт

дзякоўства

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзякоўства
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзяко́ўства

мн.  дзяко́ўствы
Родны
каго? чаго?
дзяко́ўства

мн.  дзяко́ўстваў
Давальны
каму? чаму?
дзяко́ўству

мн.  дзяко́ўствам
Вінавальны
каго? што?
дзяко́ўства

мн.  дзяко́ўствы
Творны
кім? чым?
дзяко́ўствам

мн.  дзяко́ўствамі
Месны
у кім? у чым?
дзяко́ўстве

мн.  дзяко́ўствах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто рана ўстае, у таго хлеба стае.


Раптам ты ператвараешся ў чалавека, які нікога не папракае, пазбягае пустых размоў, спакойна глядзіць на людзей, што робяцца чужымі, і добра разумее: усё да лепшага.


dziakoŭstva — беларуская лацінка

Слова дзякоўства (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзякоўства — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзякоўшчына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзяко́ў (6)

(11) бацько́ўства

дзяко́ўна (8)

(14) безбацько́ўства

дзяко́ўскі (9)

(12) дзецюко́ўства

дзяко́ўшчына (11)

(14) халасцяко́ўства

дзя́ку (5)

(11) рыбало́ўства

дзя́куй (6)

(13) птушкало́ўства


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

крыніца маладосці