дражненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дражненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	дражне́нне мн. дражне́нні
Родны каго? чаго?	дражне́ння мн. дражне́нняў
Давальны каму? чаму?	дражне́нню мн. дражне́нням
Вінавальны каго? што?	дражне́нне мн. дражне́нні
Творны кім? чым?	дражне́ннем мн. дражне́ннямі
Месны у кім? у чым?	дражне́нні мн. дражне́ннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыч — маўклівы, пануры чалавек

— Куды вы палеціце́ адпачываць?
— Я лятаць баюся.
— А вы перад палётам выпіце.
— Як вып'ю, дык мне і тут добра…

dražniennie — беларуская лацінка

Слова дражненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік дражненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дражнілка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› дражлі́васць (11)

(11) апаражне́нне ‹

› дражлі́вы (8)

(11) спаражне́нне ‹

› дра́жнаўскі (10)

(12) выпаражне́нне ‹

дражне́нне (9)

› дражні́лка (9)

(12) раздражне́нне ‹

› дражні́цца (9)

(10) удражне́нне ‹

› дражні́ць (8)

(8) мужне́нне ‹

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Давайце нарэшце запомнім.
Беларуская памяншальная форма для піва — піўцо, зафіксавана ўва ўсіх нармальных слоўніках. Не расейскае «піўко», а «піўцо». Дзякуй.
Так пісаў Бядуля, Брыль, Лужанін і г. д.
Twitter: @paczvarny