ў
і
дру́з — назоўнік друза́ — назоўнік
канцэпт

друза

гэта
— група крышталяў, якія зрасліся ў аснове

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова друза
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дру́за

мн.  дру́зы
Родны
каго? чаго?
дру́зы

мн.  дру́з
Давальны
каму? чаму?
дру́зе

мн.  дру́зам
Вінавальны
каго? што?
дру́зу

мн.  дру́зы
Творны
кім? чым?
дру́зай, дру́заю

мн.  дру́замі
Месны
у кім? у чым?
дру́зе

мн.  дру́зах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто не бачыў вялікага, той з малога дзівіцца.


Я завяз паміж «трэба збіраць грошы» і «жывём адзін раз».


druza — беларуская лацінка

Слова друза (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік друза — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове друза + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дружы́нны (8)

(4) му́за

дружы́ць (7)

(10) гіпатэну́за

дру́з (4)

(4) пу́за

друзава́ты (9)

(6) біруза́

дру́завы (7)

(8) анакру́за

дру́зачка (8)

(8) кукуру́за


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэхнар ці гуманітар