назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дрыганне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дры́ганне мн. дры́ганні |
Родны каго? чаго? |
дры́гання мн. дры́ганняў |
Давальны каму? чаму? |
дры́ганню мн. дры́ганням |
Вінавальны каго? што? |
дры́ганне мн. дры́ганні |
Творны кім? чым? |
дры́ганнем мн. дры́ганнямі |
Месны у кім? у чым? |
дры́ганні мн. дры́ганнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не піток, не ядок — не вялікі рабоцька.
народ лухты не скажа— Чаму вы ніколі не хварэеце?
— А я не нервуюся.
— І вы так многа працуеце, як вы расслабляецеся?
— А я не напружваюся.
dryhannie — беларуская лацінка
Слова дрыганне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дрыганне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дрыгаценне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дрыгавіч (8)
(8) цмы́ганне ‹
› дрыгавічы́ (9)
(8) шмы́ганне ‹
› дрыга́лка (8)
(7) рыга́нне ‹
› дрыгану́цца (10)
(9) адрыга́нне ‹
› дрыгану́ць (9)
(10) садрыга́нне ‹
› дрыгатлі́ва (10)
(9) здрыга́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
карціна «Ходзяць чуткі»
мастак: Нейрасетка