назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шмыганне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шмы́ганне мн. шмы́ганні |
Родны каго? чаго? |
шмы́гання мн. шмы́ганняў |
Давальны каму? чаму? |
шмы́ганню мн. шмы́ганням |
Вінавальны каго? што? |
шмы́ганне мн. шмы́ганні |
Творны кім? чым? |
шмы́ганнем мн. шмы́ганнямі |
Месны у кім? у чым? |
шмы́ганні мн. шмы́ганнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.
— Есці хаціця?
— Не хаціця, а хочаце.
— Ну, як хаціця.
šmyhannie — беларуская лацінка
Слова шмыганне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шмыганне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шмыганнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шмуцты́тул (9)
(8) клы́ганне ‹
› шмуцты́тульны (12)
(9) склы́ганне ‹
› шмы́г (4)
(8) цмы́ганне ‹
› шмы́ганнік (9)
(7) рыга́нне ‹
› шмы́ганніца (10)
(8) дры́ганне ‹
› шмыгану́ць (9)
(9) адрыга́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.