ў
і
дрэнцкі — прыметнік дрэ́нчыцца — дзеяслоў
канцэпт

дрэнчар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дрэнчар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 дрэ́нчар

мн.  дрэ́нчары
Родны
каго? чаго?		 дрэ́нчара

мн.  дрэ́нчараў
Давальны
каму? чаму?		 дрэ́нчару

мн.  дрэ́нчарам
Вінавальны
каго? што?		 дрэ́нчар

мн.  дрэ́нчары
Творны
кім? чым?		 дрэ́нчарам

мн.  дрэ́нчарамі
Месны
у кім? у чым?		 дрэ́нчары

мн.  дрэ́нчарах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Будзе й на крапіву мароз.


арахіс не арэх, клубніцы не ягады

агурок — ягада

drenčar — беларуская лацінка

Слова дрэнчар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дрэнчар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дрэнь + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› дрэ́нненькі (10)

(6) па́нчар ‹

› дрэ́нны (6)

(6) пі́нчар ‹

› дрэнцкі (7)

(15) до́берман-пі́нчар ‹

› дрэ́нчыцца (9)

(7) гле́тчар ‹

› дрэ́нчыць (8)

(9) дыспе́тчар ‹

› дрэ́нь (5)

(18) прагра́ма-дыспе́тчар ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

краса-дзеўчына