STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дубільнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дубі́льнік мн. дубі́льнікі |
| Родны каго? чаго? |
дубі́льніку мн. дубі́льнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
дубі́льніку мн. дубі́льнікам |
| Вінавальны каго? што? |
дубі́льнік мн. дубі́льнікі |
| Творны кім? чым? |
дубі́льнікам мн. дубі́льнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
дубі́льніку мн. дубі́льніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ляпнуць як лапцем па цымбалах (па балоце) — вельмі недарэчна, нетактоўна (сказаць што-н.)
Усё заўжды заканчваецца добра. Калі ўсё закончылася дрэнна, значыць гэта яшчэ не канец.
dubiĺnik — беларуская лацінка
Слова дубільнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дубільнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дубільня + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дубе́ц (5)
(9) мабі́льнік ‹
› дубе́ць (6)
(10) драбі́льнік ‹
› дубі́льна-экстра́ктавы (20)
(17) камлыгадрабі́льнік ‹
› дубі́льны (8)
(9) зубі́льнік ‹
› дубі́льня (8)
(9) рубі́льнік ‹
› дубі́льшчык (10)
(9) даві́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
