назоўнік
толькі множны лік
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
множналікавы
праскланяць слова дубэльты
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
— мн. дубэ́льты |
Родны каго? чаго? |
— мн. дубэ́льтаў |
Давальны каму? чаму? |
— мн. дубэ́льтам |
Вінавальны каго? што? |
— мн. дубэ́льты |
Творны кім? чым? |
— мн. дубэ́льтамі |
Месны у кім? у чым? |
— мн. дубэ́льтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
Стаю на кухні, гатую. Падыходзіць сын і кажа: «Тат, калі я буду працаваць, я буду табе і прадукты купляць, і камуналку аплачваць!» Я аж праслязіўся. Яму 29 гадоў.
dubeĺty — беларуская лацінка
Слова дубэльты (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дубэльты — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дувал + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дубцо́ўе (7)
(12) страчавы́шыты ‹
› Ду́бчык (6)
(7) прышы́ты ‹
› ду́бчык (6)
(7) прышы́ты ‹
› дубяне́ць (8)
(4) гэ́ты ‹
› дубяны́ (6)
(5) грэ́ты ‹
› дува́л (5)
(5) грэ́ты ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.