ў
і
дульцы́н — назоўнік ду́ля — назоўнік
канцэпт

дульцынея

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дульцынея
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 дульцыне́я

мн.  дульцыне́і
Родны
каго? чаго?		 дульцыне́і

мн.  дульцыне́й
Давальны
каму? чаму?		 дульцыне́і

мн.  дульцыне́ям
Вінавальны
каго? што?		 дульцыне́ю

мн.  дульцыне́й
Творны
кім? чым?		 дульцыне́яй, дульцыне́яю

мн.  дульцыне́ямі
Месны
у кім? у чым?		 дульцыне́і

мн.  дульцыне́ях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абяцанкамі цыган каня карміў, дык ён здох.


— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.


duĺcynieja — беларуская лацінка

Слова дульцынея (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дульцынея — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дуля + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ду́льна-зара́дны (14)

(5) усне́я ‹

› ду́льны (6)

(9) перыдыне́я ‹

› дульцы́н (7)

(9) перыдыне́я ‹

› ду́ля (4)

(6) дыяне́я ‹

› дум-ду́м (7)

(6) цыяне́я ‹

› ду́ма (4)

(6) цыяне́я ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Суп не скіс?