Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

дума¹, -ы, жаночы род
  1. Мысль, разважанне, роздум. Думы і развагі пра зямлю, пра лепшае жыццё не давалі спакою ні майму бацьку, ні ўсёй астатняй тутэйшай беднаце. ← Аляксей Кулакоўскі. У самотнай цішы перад сном Думы думае маці. ← Ніл Гілевіч.
  2. Жанр гістарычнага народнага ўкраінскага эпасу, а таксама творы гэтага жанру. // Род вершаў на грамадзянскія, палітычныя тэмы ў рускай паэзіі пачатку 19 ст.
дума², -ы, жаночы род
  Выбарны орган цэнтральнай або мясцовага кіравання ў дарэвалюцыйнай Расіі. Баярская дума. Дзяржаўная дума. Гарадская дума.

❌

дума

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дума
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ду́ма мн. ду́мы
Родны каго? чаго?	ду́мы мн. ду́м
Давальны каму? чаму?	ду́ме мн. ду́мам
Вінавальны каго? што?	ду́му мн. ду́мы
Творны кім? чым?	ду́май, ду́маю мн. ду́мамі
Месны у кім? у чым?	ду́ме мн. ду́мах
Клічная форма	— мн. —

Слова дума (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік дума — у родным, давальным, творным і месным склоне

дума

Навігатар

Мемчыкі