назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дымакурка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дымаку́рка мн. дымаку́ркі |
Родны каго? чаго? |
дымаку́ркі мн. дымаку́рак |
Давальны каму? чаму? |
дымаку́рцы мн. дымаку́ркам |
Вінавальны каго? што? |
дымаку́рку мн. дымаку́ркі |
Творны кім? чым? |
дымаку́ркай, дымаку́ркаю мн. дымаку́ркамі |
Месны у кім? у чым? |
дымаку́рцы мн. дымаку́рках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Якое жыццё — такія песні.
Такімі маладымі, як сёння, больш ніколі не будзем.
dymakurka — беларуская лацінка
Слова дымакурка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дымакурка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дымамаскіраванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дымагенера́тар (13)
(8) гмызу́рка ‹
› дыма́йз-ча́ртар (13)
(5) ку́рка ‹
› дымаку́р (7)
(7) заку́рка ‹
› дымамаскірава́льны (17)
(9) пераку́рка ‹
› дымамаскірава́нне (16)
(8) падку́рка ‹
› дымаме́р (7)
(6) ску́рка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.