ў
і
дымаку́р — назоўнік дымамаскірава́льны — прыметнік
канцэпт

дымакурка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дымакурка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дымаку́рка

мн.  дымаку́ркі
Родны
каго? чаго?
дымаку́ркі

мн.  дымаку́рак
Давальны
каму? чаму?
дымаку́рцы

мн.  дымаку́ркам
Вінавальны
каго? што?
дымаку́рку

мн.  дымаку́ркі
Творны
кім? чым?
дымаку́ркай, дымаку́ркаю

мн.  дымаку́ркамі
Месны
у кім? у чым?
дымаку́рцы

мн.  дымаку́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Якое жыццё — такія песні.


Такімі маладымі, як сёння, больш ніколі не будзем.


dymakurka — беларуская лацінка

Слова дымакурка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дымакурка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дымамаскіраванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дымагенера́тар (13)

(8) гмызу́рка

дыма́йз-ча́ртар (13)

(5) ку́рка

дымаку́р (7)

(7) заку́рка

дымамаскірава́льны (17)

(9) пераку́рка

дымамаскірава́нне (16)

(8) падку́рка

дымаме́р (7)

(6) ску́рка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гуляць у гульні