ў
і
дысерта́нт — назоўнік дысерта́нцкі — прыметнік
канцэпт

дысертантка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дысертантка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дысерта́нтка

мн.  дысерта́нткі
Родны
каго? чаго?
дысерта́нткі

мн.  дысерта́нтак
Давальны
каму? чаму?
дысерта́нтцы

мн.  дысерта́нткам
Вінавальны
каго? што?
дысерта́нтку

мн.  дысерта́нтак
Творны
кім? чым?
дысерта́нткай, дысерта́нткаю

мн.  дысерта́нткамі
Месны
у кім? у чым?
дысерта́нтцы

мн.  дысерта́нтках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.

прык. пра складанасці на жыццёвым шляху

Я не ўсё кантралюю.
Але я кантралюю штось.
І маю мудрасць адрозніць першае ад другога.


dysiertantka — беларуская лацінка

Слова дысертантка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дысертантка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дысертацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дысе́нтар (8)

(11) праекта́нтка

дысерта́бельны (13)

(9) секта́нтка

дысерта́нт (9)

(8) апта́нтка

дысерта́нцкі (11)

(12) канцэрта́нтка

дысертацы́йны (12)

(13) маніфеста́нтка

дысерта́цыя (10)

(12) пратэста́нтка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

перад сном