дыскатэтчыца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дыскатэтчыца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	дыскатэ́тчыца мн. дыскатэ́тчыцы
Родны каго? чаго?	дыскатэ́тчыцы мн. дыскатэ́тчыц
Давальны каму? чаму?	дыскатэ́тчыцы мн. дыскатэ́тчыцам
Вінавальны каго? што?	дыскатэ́тчыцу мн. дыскатэ́тчыц
Творны кім? чым?	дыскатэ́тчыцай, дыскатэ́тчыцаю мн. дыскатэ́тчыцамі
Месны у кім? у чым?	дыскатэ́тчыцы мн. дыскатэ́тчыцах
Клічная форма	— мн. —

Каб грошай стала ў два разы больш, пакладзіце іх перад люстэркам.

А калі паставіць два люстэркі насупраць і паміж імі грошы, то іх колькасць будзе рэкурсіўна расці з хуткасцю святла!

Слова дыскатэтчыца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік дыскатэтчыца — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады (кантовая шклянка — гранёный стакан).
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель і кухаль — бакал для піва.
Чарка, стопка — невялікая шклянка, часта на ножцы (кілішак), прызначаная для піцця спіртных напіткаў. Шкляначка-адбіраначка, абдзіралачка.