ў
і
дыспратэінемія — назоўнік дыспро́зій — назоўнік
канцэпт

дыспратэінэмія

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дыспратэінэмія
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дыспратэінэмія

мн. 
Родны
каго? чаго?
дыспратэінэміі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
дыспратэінэміі

мн. 
Вінавальны
каго? што?
дыспратэінэмію

мн. 
Творны
кім? чым?
дыспратэінэміяй, дыспратэінэміяю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
дыспратэінэміі

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Калі не ўмееш пабурчаць, то лепей памаўчаць.


— А як вы піцу замаўляеце?
— Піца-піца, не дуры, ты ў бакі мне не ідзі, ем цябе я з Колаю, каб энергіі паболела.


dysprateinemija — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік дыспратэінэмія — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыспрозій + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыспрапарцыяна́льны (18)

(6) піэмі́я

дыспрапо́рцыя (12)

(15) гіпапратэінэмія

дыспратэінемія (14)

(16) гіперпратэінэмія

дыспро́зій (9)

(11) стэркарэмія

ды́спут (6)

(8) хларэмі́я

дыспутава́нне (12)

(12) гіпахларэмі́я


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

свет