ў
і
дыспратэінэмія — назоўнік ды́спут — назоўнік
канцэпт

дыспрозій

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дыспрозій
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дыспро́зій

мн. 
Родны
каго? чаго?
дыспро́зію

мн. 
Давальны
каму? чаму?
дыспро́зію

мн. 
Вінавальны
каго? што?
дыспро́зій

мн. 
Творны
кім? чым?
дыспро́зіем

мн. 
Месны
у кім? у чым?
дыспро́зіі

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Свой над вірам патрасе, але ў вір не панясе.


— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!


dysprozij — беларуская лацінка

Слова дыспрозій (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дыспрозій — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыспут + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыспрапо́рцыя (12)

(6) Го́ргій

дыспратэінемія (14)

(7) Гео́ргій

дыспратэінэмія (14)

(8) Мяфо́дзій

ды́спут (6)

(5) цэ́зій

дыспутава́нне (12)

(3) кі́й

дыспутавацца (12)

(8) Маўры́кій


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тры піраміды