назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыспрозій
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыспро́зій мн. — |
Родны каго? чаго? |
дыспро́зію мн. — |
Давальны каму? чаму? |
дыспро́зію мн. — |
Вінавальны каго? што? |
дыспро́зій мн. — |
Творны кім? чым? |
дыспро́зіем мн. — |
Месны у кім? у чым? |
дыспро́зіі мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Вялікага дуба з малым карэннем не бывае.
Калі не браць у разлік, што ты памыляешся, ты абсалютна маеш рацыю.
dysprozij — беларуская лацінка
Слова дыспрозій (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыспрозій — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыспут + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыспрапо́рцыя (12)
(6) Го́ргій ‹
› дыспратэінемія (14)
(7) Гео́ргій ‹
› дыспратэінэмія (14)
(8) Мяфо́дзій ‹
› ды́спут (6)
(5) цэ́зій ‹
› дыспутава́нне (12)
(3) кі́й ‹
› дыспутавацца (12)
(8) Маўры́кій ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.