назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыурэцін
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыурэці́н мн. дыурэці́ны |
Родны каго? чаго? |
дыурэці́ну мн. дыурэці́наў |
Давальны каму? чаму? |
дыурэці́ну мн. дыурэці́нам |
Вінавальны каго? што? |
дыурэці́н мн. дыурэці́ны |
Творны кім? чым? |
дыурэці́нам мн. дыурэці́намі |
Месны у кім? у чым? |
дыурэці́не мн. дыурэці́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Смачны жабе арэх, ды зубоў Бог не даў.
пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымацьЁсць два тыпы людзей: адны ўзнімаюць настрой, другія — ціск.
dyurecin — беларуская лацінка
Слова дыурэцін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыурэцін — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыўрэцін + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыуро́н (6)
(8) імерэці́н ‹
› дыурэ́з (6)
(6) крэці́н ‹
› дыурэ́тык (8)
(8) сакрэці́н ‹
› дыўрэты́чны (10)
(8) дыўрэці́н ‹
› дыўрэці́н (8)
(9) фенацэці́н ‹
› дыфамацы́йны (11)
(10) вінпацэці́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.