ў
і
дэвія́нтна — прыслоўе дэвія́нтны — прыметнік
канцэпт

дэвіянтнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова дэвіянтнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэвія́нтнасць

мн.  дэвія́нтнасці
Родны
каго? чаго?
дэвія́нтнасці

мн.  дэвія́нтнасцяў, дэвія́нтнасцей
Давальны
каму? чаму?
дэвія́нтнасці

мн.  дэвія́нтнасцям
Вінавальны
каго? што?
дэвія́нтнасць

мн.  дэвія́нтнасці
Творны
кім? чым?
дэвія́нтнасцю

мн.  дэвія́нтнасцямі
Месны
у кім? у чым?
дэвія́нтнасці

мн.  дэвія́нтнасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Навошта той клад, калі ў дзетках лад.


дарагі я не ведаю як табе сказаць але прасіць грошай у мамы гэта не фрыланс


devijantnasć — беларуская лацінка

Слова дэвіянтнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэвіянтнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэвіяцыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэвіталізацыя (13)

(15) стопрацэ́нтнасць

дэвія́нт (7)

(11) акцэ́нтнасць

дэвія́нтна (9)

(14) канфлюэ́нтнасць

дэвія́нтны (9)

(12) варыя́нтнасць

дэвіяцы́йны (10)

(17) многаварыя́нтнасць

дэвія́цыя (8)

(14) каварыя́нтнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

снегавік